FunTESTic's FLY-site

Home
FLY-en?
Start FLYen
FlyLessen
Downloads
Ochtend Mijmering
Vraag FlyLady
DinnerDiva
FunTestic's
Begrippen & FAQ

We zijn gezegend vlinders te zijn

door FlyLady

Lieve vrienden,

Mijn hart gaat naar jullie uit! Ik weet hoe je naar beneden bent gehaald vanwege je verbeeldingskracht, creativiteit en gebrek aan focus. We passen niet in de mal waarin onze familie wil dat we passen. God weet hoe hard we hebben geprobeerd te zijn wat ze wilden dat we waren. Iedereen wil gewoon geliefd zijn. Het probleem is dat ze niet weten hoe ze van ons moeten houden en dat is niet hun schuld.

Onze verbeeldingskracht en creativiteit is ons geschenk. Dat geschenk zorgt er meestal voor dat we op een zijspoor worden gebracht en op dat moment worden we bekritiseerd omdat we niet afmaken waar we aan begonnen zijn. We vliegen van bloem naar bloem en maken van de wereld een prachtige plek, zoals de vlinders die we in de tuin zien.

Hier is het meest opwindende deel van onze verbeelding en creativiteit; we zijn erg intelligent. Zo erg zelfs dat het zelfs onze familie bang zou kunnen maken. We zijn niet 'Geboren Georganiseerd', maar we kunnen leren hoe we georganiseerd moeten zijn. Maar deze organisatie kan ons niet door de strot worden geduwd. Als kinderen kregen we te horen dat we onze kamers moesten gaan schoonmaken. Onze hersenen zijn zo druk met creëren dat we niet weten hoe we een kamer moeten schoonmaken.

Nu is hier het grappige deel. Een “Geboren Georganiseerd” persoon ( van Nature georganiseerd) weet ook niet hoe hij ons dit moet leren. Ze begrijpen zelf niet hoe het moet, want in de eerste plaats hebben ze nooit iets zo rommelig laten worden. Het andere deel is dat ze er gewoon aan denken en er niet over nadenken. Ik heb "van nature georganiseerde personen" geobserveerd en ze zijn constant aan het rommelen door het huis om dingen te doen. Ze fladderen rond met een doel om dingen terug te zetten in de volgorde die ze hebben ingesteld. We fladderen omdat we niet weten waar we moeten beginnen en we proberen te veel dingen tegelijk te doen.

Dus hoe gebruiken we onze verbeeldingskracht en creativiteit om ons te helpen te leren vliegen met een doel! Dit is een grote vraag die ik te zijner tijd voor je ga beantwoorden. Eerst wil ik je helpen om te kunnen horen wat ik zeg.

Laat ik beginnen met te zeggen: "Ik ben niet je moeder die eist dat je je kamer gaat opruimen!" Nu is hier het moeilijke deel. Als je de stem van je moeder hebt gehoord toen je mijn berichten hebt gelezen, gaan we hard werken om die stem uit je hoofd te verwijderen. Je bent een volwassene en dit is jouw huis. Ik ben je moeder niet, ik ben je dierbare vriendin die je hebt gevraagd om je te helpen. Ik ben niet kritisch over de manier waarop je je huis houdt, want ik ben net als jij. Ik heb ook in rommel en CHAOS geleefd en ik begrijp hoe de rommel een cocon wordt om je te isoleren van je verbeeldingskracht en creativiteit.

We voelen ons schuldig vanwege onze gave van verbeeldingskracht. Nou, ik ben hier om je te vertellen dat onze verbeelding een krachtig hulpmiddel is om ons uit onze cocon te helpen. Als we het kunnen bedenken; we kunnen het. We kunnen ons idee nemen en het veranderen in wat het ook is dat we kiezen. We hebben gewoon iemand nodig die ons leert hoe we dit kunnen laten gebeuren zonder dat de wereld om ons heen uit elkaar valt.

Onze huizen verstikken onze verbeelding. Onze kleine creatieve geesten zijn in deze cocon gestopt vanwege het schuldgevoel dat op onze kleine hoofden is gelegd. We zijn gezegend met een fantasie. We vechten hard om niet in die cocon te worden gestopt. Daarom komen we in opstand tegen gewoontes en routines. Ze lijken te veel op de "geboren georganiseerde" mensen in ons leven. Ze zijn een hulpmiddel dat ons helpt om uit onze cocon van schuld en verstikking te komen om onze ware levensvreugde te vinden.

Laat me je een klein verhaal vertellen. Mijn grootmoeder haatte de herfst als de bladeren de grond zouden bedekken. Al deze bladeren die voor haar bedoeld waren, waren werk. Voor mij waren ze leuk. Ik vond het heerlijk om ze op een hoop te harken en erin te springen. Ik haatte het om ze te verbranden. Ik hield niet van de rook en het roet omdat het vuur mijn speeltuin verwoestte. Ik zou zitten en naar het vuur kijken en zo verdrietig zijn. Mijn grootmoeder maakte zich druk omdat ik niet hielp. Ik zou proberen excuses te bedenken om ze niet te verbranden. Het enige wat ik hoorde was dat ik gewoon lui was! Dat was het helemaal niet. Ik denk dat ik in hart en nieren een milieuwetenschapper was, want toen ik acht jaar oud was, probeerde ik erachter te komen wat dat zwarte spul was dat mijn bladeren verpestte. Het kon niet goed zijn voor mijn longen of de lucht. Ik kan alleen maar zeggen dat ik als volwassene nog nooit een blad heb verbrand of geharkt! Ik zie graag een pad bedekt met bladeren. Het is de levenscyclus; het afbreken en vernieuwen van de oude bladeren om voedingsstoffen aan de bodem te geven om het leven te bestendigen.

Ik ben het zat dat mijn baby's worden neergezet voor hun verbeelding. Ik wil dat je verbeeldingskracht wordt bevrijd van zijn cocon en FLY-ed; om hoog te vliegen zonder bang te zijn om te worden neergehaald. Het is mijn wens om je te leren hoe je de babystapjes kunt nemen om van bloem naar bloem te vliegen en deze wereld een betere plek te maken. Zonder onze verbeeldingskracht en creativiteit zou deze wereld een behoorlijk saaie plek zijn om te leven. Na een paar tranen weggeveegd te hebben, zit ik nu hardop te lachen. We zijn zo gezegend! We kunnen leren om georganiseerd te zijn, maar een "geboren georganiseerd" persoon kan niet leren om fantasierijk of creatief te zijn! Laat me je een klein geheimpje vertellen. Onze verbeelding is wat de wereld doet draaien! Zonder ons zouden er geen ideeën zijn. Onze beperkingen zijn dat we ons vervelen met details omdat we door willen gaan naar het volgende.

De reden dat dit gebeurt, is omdat we hyperfocussen en het creatieve proces verpesten. Ik wil niet dat je dit doet met FlyLady. Je moet kleine stapjes nemen en genieten van het proces. Laat het perfectionisme dat in je keel is gepropt los en heb plezier. Het enige wat je moeder zei dat waar is, is dat als je eenmaal je huiswerk hebt gedaan, je naar buiten kunt gaan om te spelen!

Hier is het leuke deel over die verklaring. We kunnen dit omdraaien om te betekenen wat we willen. We hoeven niet langer te hyperfocussen met onze neus op de slijpsteen om iets gedaan te krijgen. We kunnen het leuk maken terwijl we het doen. Daarom houden we van een timer. Het vertelt ons wanneer we moeten beginnen en wanneer het tijd is om te stoppen. We hebben toestemming om te stoppen en verder te gaan met iets anders. Als je wil; fladderen met een doel. Je gaat terug naar waar je mee bezig was, maar nu ga je je creativiteit naar een andere bloem brengen. Al die tijd gebruik je je timer om je te helpen gefocust te blijven op wat je nu aan het doen bent. Je kunt 15 minuten van alles doen! Dan mag je stoppen!

Heb je ooit het gevoel gehad dat je hoofd op het punt stond te ontploffen van de ideeën? De ideeën kwamen zo snel dat je ze niet eens in je geestesoog kon zien. We moeten oefenen om deze ideeën te benutten. Dit is de reden waarom we 's nachts moeilijk kunnen slapen. Onze geest racet. Als we kunnen oefenen om slechts 15 minuten per keer gefocust te blijven. Dit zal ons helpen om onze geest te vertragen, zodat we dingen kunnen denken via het babystep-proces. Alles heeft een begin, een midden en een einde. We willen helemaal tot het einde springen.

We zien iets dat helemaal af is, maar we weten niet hoe het in ons geestesoog terecht is gekomen. Wanneer we onze hersenen vertragen, kunnen we dit zelf uitzoeken. Zelfs als we achteruit moeten gaan om erachter te komen; dit heet op onze stappen terugkomen. Als je geest op hol slaat, is dit moeilijk om te doen. Er komen zoveel beelden en woorden in ons bewustzijn dat we niet kunnen horen wat we eerst moeten doen. Ik wil dat je iets voor me oefent.

Zet je timer op vijf minuten.
Ga zitten in een comfortabele stoel.

Nu wil ik dat je je ogen sluit nadat je klaar bent met het lezen van deze kleine denkbeeldige reis die we gaan maken.

Ik wil dat je doet alsof je een bewaker bent die naar een tv-scherm kijkt. Dit scherm zit aan de binnenkant van je voorhoofd. Je kijkt naar een leeg scherm. Terwijl de foto's in je hoofd op dat scherm verschijnen, wil ik dat je ze verwijdert. Zeg gewoon verwijderen. Als je daar zit, zul je merken dat dit moeilijk is om te doen, maar we zijn niet op zoek naar perfectie. We willen alleen de foto's vertragen, zodat je de details kunt zien in plaats van een vervaging. Uiteindelijk zul je in staat zijn om alles te zien wat je moet zien. Als je dit alleen maar oefent, zul je merken dat je ademhaling langzamer en dieper wordt. U kunt zelfs meer ontspannen worden.

We hebben nooit geweten wat we wilden in het leven, omdat we zoveel dingen tegelijk door ons hoofd hebben. We kunnen ons concentreren en heel creatief zijn met wat ons doel is!

Ik hou van je zoals ik van mezelf hou. Ik ken jou zoals ik mij ken! Ik wil niet dat je nog een dag gekwetst wordt! Ik wil voor je wat ik heb gevonden; RUST. Deze rust kwam van het ontdekken wie ik ben en van elk stukje van mij omdat ik het waard ben en ik kan bereiken wat ik maar kan bedenken. Niemand heeft ons ooit de handleiding gegeven om de gereedschappen uit te leggen waarmee we zijn geboren. Laten we onze tools/talenten gebruiken en ze gebruiken om de wereld te laten zien dat we kunnen FLYen. Het begint allemaal met eindelijk genoeg van jezelf te houden om babystapjes te nemen om de negativiteit en het perfectionisme los te laten!

We kunnen van bloem naar bloem vliegen zoals de prachtige vlinder! We hebben de vlinderkracht in ieder van ons. We kunnen onze vleugels uitslaan en onze hoek van de wereld net een beetje helderder maken met onze kleurrijke armen om ons te omhelzen!

Ben je klaar om uit je cocon te komen en te FLY-en?

FlyLady

(vertaald van) FlyLady
http://www.flylady.net/d/br/author/flylady/