 |
| Home |
| FLY-en? |
| Start FLYen |
| FlyLessen |
| Downloads |
| Ochtend Mijmering |
| Vraag FlyLady |
| DinnerDiva |
| FunTestic's |
| Begrippen & FAQ |
Doe het voor JOU!!! FLY liefie, FLY!!!
door VraagFlyLady
Lieve Vrienden,
Niet lang werd mij gevraagd naar een gedeelte van een ochtendmijmering. Hier is de clip.
Ik realiseerde me net iets over mezelf. Ik ben eerder geneigd iets voor Robert te doen dan voor mezelf. Toen hij vanmorgen net de krant ging halen, vroeg hij of ik wilde dat hij een kop koffie voor me klaarmaakte. (we hebben een automaat voor ééén kopje tegelijk) Ik zei hem dat het heerlijk zou zijn en zodra mijn kopje op was, stond ik meteen op en maakte er een voor hem voordat hij terugkwam uit de brievenbus (we hebben een lange oprit). Dus hebben we elkaar gezegend met een simpel kopje koffie. We hadden ze voor onszelf kunnen maken, maar wat is dat leuk.
Hier is haar vraag:
Ik ben 53, nooit getrouwd en probeer uit CHAOS te komen. Ja, het is erg moeilijk en niet leuk om voor jezelf georganiseerd en brandschoon te zijn. Behandel dit alstublieft meer, aangezien ik en miljoenen zoals ik ben, niemand heb om dingen voor te doen, of om dingen voor ons te doen.
Het gevoel van Waarom zou ik me druk maken, niemand komt hier toch, is niet bemoedigend.
Dank u.
FlyLady hier:
Ik vertelde haar dat ik er een paar dagen over zou nadenken. Nou dat heb ik. Laten we zeggen dat ik een slapeloze nacht heb gehad door hier alleen maar aan te denken en denk aan de keren in mijn leven dat ik alleen was.
Ze heeft gelijk als ze zegt dat ze het gevoel heeft van "waarom zou je je druk maken"! Er werd altijd van ons verwacht dat we onzelfzuchtig waren. In feite zijn we als kinderen waarschijnlijk gestraft omdat we gewoon niet wisten hoe we onze kamer schoon moesten houden. We moesten urenlang dingen doen. Het is geen wonder dat we, toen we alleen kwamen te wonen, in opstand kwamen tegen überhaupt schoonmaken.
Nou lieverd, we verdienen het allemaal om in een huis te wonen dat ons troost. Het maakt niet uit of er nooit iemand langskomt. Je komt naar huis en dit huis is je toevluchtsoord. Ik weet wanneer mijn huis het ergst was, ik dat ook was. Mijn huis was slechts een symptoom van de rommel in mijn hoofd.
Ik denk dat de druppel die de emmer deed overlopen op een avond was toen de moeder van mijn huisbaas een auto-ongeluk kreeg voor mijn hut in de middle of nowhere. Ze werd aangereden door een paar dronken tieners die plezier maakten. De jongens vluchtten de plaats van het ongeval in het diepe woud. De moeder van mijn huisbaas greep de arm van het meisje. Ze waren allebei bloederig en ze liepen naar mijn oprit naar mijn deur. Ik moest ze binnenlaten in mijn rommelige huis terwijl ik probeerde wat koude doeken op hun gezicht te krijgen. Ik belde de alarmcentrale en de hulpdiensten kwamen langs met de hulpsheriff. Het werd donker en ze zochten met de honden naar de verstopplekken in het bos. De hulpsheriffs begeleidden me naar huis om er zeker van te zijn dat ze zich niet in mijn huis verstopten. Ze gingen via de achterdeur open en trokken onmiddellijk hun geweren. Ze dachten dat mijn huis was doorzocht door de kinderen. Ik moest ze vertellen dat zij het niet waren. Dit verhaal werd een keer in een tijdschrift gepubliceerd en mijn schoonmoeder kon niet geloven dat ik ooit zo rommelig was geweest. Ik moest haar vertellen dat het de waarheid was.
Die zomer was ik erg depressief; Ik kon 's ochtends amper opstaan. Mijn wasgoed was de originele Berg WasGoed. De afwas lag hoog opgestapeld in de gootsteen en ik was een totale puinhoop. Als ik terugkijk op die tijden; Ik kan nauwelijks geloven dat ik het was. Op dat moment wist ik dat er iets mis was en had ik wat hulp nodig om met mijn depressie om te gaan. Ik wilde leven.
Ik had zes jaar eerder een depressie doorgemaakt en ik voelde mezelf weer in die put van duisternis vallen. Ik gebruikte allemaal dezelfde oude excuses; niemand komt me ooit opzoeken, waarom zou ik me druk maken? ik ben het maar. Nu ik hierop terugkijk met ogen die nu duidelijker kunnen zien; Ik herken gezeur en een noodkreet.
Ik verdiende het om bemind te worden en als niemand dit ooit voor mij zou doen, dan zou ik moeten leren van mezelf te houden. Van mezelf houden is het moeilijkste dat ik ooit heb gedaan. Maar met deze liefde zijn enkele van de grootste beloningen gekomen.
Ik heb mijn glimlach terug. Ik merkte dat ik er genoegen mee kon nemen de rest van mijn leven alleen te zijn. Ik dacht zelfs niet meer aan mijn tweede echtgenoot. Hij was gewoon een vergissing van acht maanden. Ik begon zelfs voor die fout dankbaar te worden, want het was vanwege hem dat we naar North Carolina verhuisden. Ik wist niet waarom God me naar deze prachtige plek had gebracht, maar ik was vastbesloten om erachter te komen.
Ik had geen idee wat mij te wachten stond. Pas toen ik van mijn rommel (fysiek en mentaal) af was, ontdekte ik mijn missie in het leven. Ik ben zo dankbaar voor al die ruige wegen die ik heb moeten afleggen. Het zijn die slechte tijden die mij helpen om u te begeleiden. Ik geloof met heel mijn hart dat ieder van ons zijn eigen persoonlijke missie heeft en zolang we omringd zijn door rommel, zullen we die nooit vinden.
Weg met je rommel en maak van je huis dat toevluchtsoord dat je koestert! Je verdient het!
FlyLady
(vertaald van) FlyLady http://www.flylady.net/d/br/author/ask-flylady/
Funtestic: je kunt ook eens kijken op de sectie op de site voor het organiseren van je werkplek! Boordevol tips over het organiseren van papier enzo.